Çağdaş Sözlük

mekatib ~ مكاتب

Yeni Türkçe Lugat - mekatib ~ مكاتب maddesi. Sayfa: 709 - Sira: 2

1927 yılı, Yeni Türkçe Lugat,mekatib maddesi. osmanlıcada mekatib ne demek, mekatib anlamı manası, mekatib osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte mekatib hakkında bilgi. Arapça mekatib ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada mekatib anlamı

Yeni Türkçe Lugat, Mehmed Bahaeddin Toven Sözlüğü - 1927 yılı Türkçe sözlük, مكاتب mekatib ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

mekatib ~ مكاتب güncel sözlüklerde anlamı:

MEKaTiB ::: (Mekteb. C.) Mektebler, okullar.

MEKaTiB ::: (Mektub. C.) Mektublar.

mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) : mektepler, "okullar.

mekâtib-i âliye ::: yüksek mektepler, "okullar.

mekâtib-i husûsiyye ::: husûsî mektepler (özel okullar).

mekâtib-i ibtidâiyye ::: ilk mektepler, ilk okullar.

mekâtib-i i'dâdiyye ::: rüştiye'den sonra gidilen ve yüksek mekteplere hazırlayan mektepler, lise.

mekâtib-i leyliye ::: yatılı mektepler (yatılı okullar).

mekâtib-i rüşdiyye ::: bugünkü ortaokulların derecesinde bulunan altı sınıflık eski mektepler (okullar).

mekâtib-i sıbyâniyye ::: sıbyan mektepleri.

mekâtîb ::: (a. i. mektûb'un c.) : mektuplar.

mekâtib-i varide ::: gelen mektuplar.

mükâteb ::: (a. s.) : huk. [eskiden] tamamladığı zaman azâdedilmek üzere bedele bağlanan köle. [müen. : mükâtebe]

mükâteb-i me'zun ::: huk. [eskiden] ticârete me'-zun olan memlûkü kitabete kesme, [bu caizdir. Şu kadar var ki memlûk -borç İD bulunduğu takdirde guremâ kitabeti reddedebilirler]

mükâtebet-ül-mükâteb ::: huk. [eskiden] mükâ-teb'in kendi kölesini kitabete kesmesidir ki bu muvazaa kabilinden olduğundan caizdir.

mükâtebet-ül-vasî ::: huk. [eskiden] vasisinin vesayeti altındaki yetime âit memlûkü kitabete kesmesi.

mukâtebet-üs- sagîr ::: huk. [eskiden] henüz baliğ olmıyan rakikın kitabete kesilmesi.

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) : 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.

mekâtib ::: okullar.

mekâtib ::: okullar

mekâtîb ::: mektuplar , mektublar

mekâtîb ::: ‬mektuplar

mekâtib ::: ‬okullar

mekâtib ::: (a. i. mekteb'in c.) mektepler,

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.

MEKÂTÎB :::

(Mektub. C.) Mektublar

MEKÂTİB :::

(Mekteb. C.) Mektebler, okullar