şathiyyât ::: (a. i. c.) : 1) alaylı, eğlenceli hikâyeler, (bkz. : hezliyyât). 2) ed. dudaklarda bir tebessüm uyandırmak maksadiyle söylenen manzume. [Dertli'nin : girdâb-ı mihnette kapandın kaldın * vermedin bir yandan ses kara bahtım * anladım gafilsin, uykuya daldın * deli poyraz gibi es kara bahtım. v. s.]

şathiyyât-ı sofiyane ::: ed. bâzı meczupların sözlerini taklit suretiyle yazılmış, zahirde saçma görülen, fakat şerh ve tahlili hâlinde mânîdâr olduğu anlaşılan manzumeler hakkında kullanılan bir deyim. [Kaygusuz Abdal'ın şathiyyâtı, dindarlar nazarında küfriyyattan sayılırdı]

Şathiyat ::: Tekke edebiyatına özgü bir şiir biçimi. Tanrı'yla senli benli, onunla söyleşircesine yazılan deyişlere verilen ad.

şathiyyat ::: ince anlamlı ve eğlendirici manzume