SüKuT ::: Susma. Konuşmama.

sukut ::: ("ku" uzun okunur, a. i.) : 1) düşme, aşağı inme. 2) sarkma. 3) büyük bir vaztfeden ayrılma. 4) çocuğun eksik veya ölü olarak dogması.

sukut-ı hakk ::: hakkın sukutu, hakkın düşmesi, kaybolması.

sükût ::: (a. i.) : susma, söz söylememe, (bkz. : samt).

sükût-i istifham ::: sorgu sessizliği.

SüKuT ::: Sükûtun en küçük faydası, sıkıntı ve belâdan kurtarmasıdır. İyilik olarak insana bu yeter. Fazla ve lüzumsuz konuşmanın en küçük zararı şöhrettir. Belâ olarak, şöhret insana yeterlidir. (Ebû Bekr bin Iyâş)

Konuşmak hoşuna giderse sükût et. Sükût hoşuna gidince konuş. (Bişr-i Hâfî)

sükût ::: susma , sessizlik , konuşmama

sukūt ::: (kıymetten) düşme

sükut ::: düşme

sukût ::: düşüş

sukût ::: ‬düşüş

sükût ::: ‬sessizlik

sukut ::: (

SÜKÛT :::