HAşV ::: (Haşiv) (C.: Ahşâ) Tıb: Vücudun içindeki uzuvlardan her birisi. * Minder, yastık gibi şeylerin içini dolduran pamuk, kuru ot. * Kırılması ihtimali olan eşyanın arasına konan yumuşak, ot gibi şey. * Edb: İbarede lüzumsuz söz bulunması, aynı mânada iki kelimeyi yanyana söylemek: Ahd ü peymân, vakt ü zaman, ferid ü yektâ... gibi.

HAşV ::: Hurmanın kötüsü.

haşv ::: (a. i. c. : haşviyyât) : 1) minder, yastık gibi şeylerin içine doldurulan pamuk, kıtık, kuru ot. 2) kırılacak şeylerin arasına konulan saman ve şâire. 3) ed. uzun ve faydasız söz, dolma ve doldurma söz.

haşv-i kabîh ::: ed. söze çirkinlik veren fazlalık.

haşv-i melîh ::: ed. ibare arasında, cümle-i mutarıza, kabilinden bir söz karıştırma ve ikinci derecede bir mânâ ifâde etmektir.

haşv-i müfsid ::: ed. yalnız kalabalık etmekle kalmayıp mânâyı da anlaşılmaz bir hâle getiren.

haşv-i mutavassıt ::: ed. söze çirkinlik te, güzellik te vermiyen fazlalık.

haşv ::: fazladan söz, haşiv.

haşv ::: doldurulmuş , yararsız söz , kuru ot

haşv ::: ‬doldurulmuş

haşv ::: yararsız söz

haşv ::: kuru ot

HAŞV :::