HaCC ::: (C.: Hüccac) Hacca gitmiş kimse. Hacı.

HACC ::: Kasdetmek. Muârazada delil ve bürhan ile galip olmak. * Bir yere çok tereddütle varıp gelme. * Şâyan-ı tâzim bir şeye teveccüh. * Bir şeyden feragat etmek. * Fık: İslâmın şartlarından ve hâli vakti müsait olan her müslümana farz olan, Mekke-i Mükerreme'deki Kâbe-i Şerif'i usulüne uygun olarak Arabi Zilhicce ayı, Kurban Bayramı günlerinde bir defa ziyaret etmek.Farz olan hacca, Hacc-ı Ekber denildiği gibi, umreye de Hacc-ı Asgar denilir. Maamafih arefe günü cumaya tesadüf eden bir hacca da Hacc-ı Ekber denilir.

"); Hâc ::: (f. i.) : haç, put. (bkz. : salîb, çelîpâ).

Hâc ::: (a. i. hâcet'in c.) : 1) (bkz. : hâcât, havâyic). 2) bot. deve dikenleri, akdikenler.

hacc ::: (a. i.) : islâmın beş şartından biri olan ve muayyen zamanda Mekke'deki "Kâbe-i Şerîfe" yi ziyaret etmek üzere yola çıkma farizası, [kelimenin aslında "kasid" ve "teveccüh" mânâları vardır].

hâcc ::: (a. s. ve i. c. : hüccâc) : hacca giden, Kabe'yi ziyaret eden, hacı. [çok zaman kelime "el-hâcc" şeklinde kullanılır ve "hacı" şekli daha yaygındır], (bkz. : hacı).

hâcc-ül-haremeyn ::: zamanında şer'î merasime uyarak Mekke-i Mükerreme ile Medîne-i Münevvere'yi ziyaret eden kimse.

hacc ::: Kâbeyi ziyaret ibadeti.

hac ::: hacı

hâcc ::: kabeyi ziyaret ibadeti , kasdetmek , muarazada delil ve bürhan ile galip olmak , bir yere çok tereddütle varıp gelme , şayan-ı tazim bir şeye teveccüh , bir şeyden feragat etmek , fık: islamın şartlarından ve hali vakti müsait olan her müslümana farz olan , mekke-i mükerreme'deki kabe-i şerif'i usulüne uygun olarak arabi zilhicce ayı , kurban bayramı günlerinde bir defa ziyaret etmek , farz olan hacca , hacc-ı ekber denildiği gibi , umreye de hacc-ı asgar denilir , maamafih arefe günü cumaya tesadüf eden bir hacca da hacc-ı ekber denilir , hacca gitmiş kimse , hacı

hac ::: ‬hacı

Hâc ::: (f. i.) haç, put. (bkz. : salîb, çelîpâ).

Hâc ::: (a. i. hâcet'in c.) 1) (bkz. : hâcât, havâyic). 2) bot. deve dikenleri, akdikenler.

hacc ::: (a. i.) islâmın beş şartından biri olan ve muayyen zamanda Mekke'deki

hâcc ::: (a. s. ve i. c. : hüccâc) hacca giden, Kabe'yi ziyaret eden, hacı. [çok zaman kelime

HACC :::

HÂCC :::