Evvel ::: (a. s. c. : evâil) : 1) önce, ilk, birinci, iptida, başlangıç. 2) zf. eski, geçmiş, geçmiş zamanda.

evvel-bahâr ::: ilk bahar, (bkz. : nev-bahâr, rebî').

evvel-i berd -el-acûz ::: kocakarı soğukları denilen ve bir hafta kadar süren mevsim değişmesinin başı. [berd-el-acûz'un başlangıcıdır. 9 Marta rastlar, bunu hus fırtınası tâkibeder.

evvel-i riyâh-ı bevârih ::: Haziran başlangıcından, Temmuzun iik haftası sonuna kadar zaman zaman esen mevsim rüzgârlarının başlangıcı.

evvel ve âhir ::: eninde sonunda, ergeç.

evvel-ül-evve!în ::: (birincilerin birincisi) : Allah.

"); üvel ::: (a. s.) : fels. fr. primaire.

Ol :::

1. O gösterme sıfatı
   Örnek: Dedi gördüm ol habibin anasın Süleyman Çelebi


2. O gösterme zamiri.

evvel ::: ilk , önce , başlangıç

ol ::: üçüncü tekil şahıs , o , 1. o işaret zamiri

evvel ::: ‬ilk

evvel ::: başlangıç

evvel ::: önce

üvel ::: (a. s.) fels. fr. primaire.