iMTiYAZ ::: Diğerlerinden ayrılmak. Farklı olmak, benzerlerinden ayrılmak. * Resmi veya hususi izin. * Masraflı veya mes'uliyetli bir işin başkaları yapmamak üzere bir şahıs veya şirket yahut da bir hey'ete tahsis edilmesi.

imtiyaz ::: (a. i. c. : imtiyâzât) : 1) başkalarından ayrılma, farklı olma. 2) ayrıcalık. 3) bir işi, başkaları yapamamak üzere, husûsî müsâade ile bir kimseye veya bir müesseseye verme.

imtiyaz ::: ayrıcalık.

İmtiyaz :::

1. Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık
   Örnek: Hiçbir kişiye, aileye imtiyaz tanınamaz. Anayasa


2. Fabrika kurmak, maden işletmek vb. için bir kişi veya kuruluşa devlet tarafından verilen özel izin.


3. Gedik.


4. bk. ayrıcalık

imtiyâz ::: ayrıcalık , kapitülasyon

imtiyâz ::: ‬ayrıcalık

imtiyâz ::: kapitülasyon

İmtiyaz ::: Başkalarına tanınmayan özel, kişisel hak veya şart, ayrıcalık

İmtiyaz ::: Farklılık, ayrıcalık.

imtiyaz ::: (a. i. c. : imtiyâzât) 1) başkalarından ayrılma, farklı olma. 2) ayrıcalık. 3) bir işi, başkaları yapamamak üzere, husûsî müsâade ile bir kimseye veya bir müesseseye verme.

İmtiyaz ::: Ayrıcalık; farklılık

imtiyaz ::: ayrıcalık, muafiyet

imtiyaz :::

İMTİYAZ :::