SAF ::: (Bak: Saff)

SAF ::: Tüylü ve yünlü hayvan.

SAF ::: Bir adam boyu yüksekliğindeki duvar.

SAF ::: Saflarınızı düzeltiniz. Dosdoğru yapınız. (Hadîs-i şerîf-Sünen-i Ebû Dâvûd)

Safları düzeltmek namaz kılmanın bir parçasıdır. (Hadîs-i şerîf-Taberânî)

Saflarınız ileri geri olmasın. Böyle olursa kalbleriniz de böyle karışık olur. (Hadîs-i şerîf-Günyet-üt-Tâlibîn)

Cemâatle namaz kılarken öndeki safta boş yer var iken, arka safta durmak ve safta yer yok iken, saf arkasında yalnız durmak mekrûhtur. Safta yer olmayınca, yalnız başına durmayıp, rükû'a kadar birini bekler. Kimse gelmezse, öndeki safa sıkışır. Öndeki safa sığmazsa, güvendiği birini arkaya çeker. Güvendiği kimse yoksa, yalnız durur. (İbn-i Âbidîn)

Saf :::

1. Dizi, sıra
   Örnek: Bütün garsonlar saf teşkil edip selama dururlardı. E. E. Talu


2. Grup.


3. Katıksız, arı, katışıksız, halis, has.


4. Kurnazlığa aklı ermeyen, kolaylıkla aldatılabilen, bön, safdil
   Örnek: Yenge, açık sözlü, saf bir kadıncağızdır. R. N. Güntekin


5. İyi niyetli, art niyetsiz
   Örnek: Senin bu kadar, çocukça saf olduğunu bilmezdim. P. Safa

sâf ::: temiz , sıra , arı

sâf ::: ‬temiz

sâf ::: arı

sâf ::: halis

sâf ::: açık

saf ::: ‬sıra

saf ::: (a. i.) (bkz. : saff).

saf ::: arı, aydınlık, dizi, doğal, grup, halis, has, koşun, masum, öz, sıra, som, tabii

SAF :::