RABBANi ::: (Rabbaniye) Rabbe âit. Cenab-ı Hakk'a dair ve müteallik. İlâhî. * Ârif-i Billâh olan, ilmi ile amel eden âlim.

Rabbanî ::: Rabbimize ait.

RABBaNi ::: Evliyânın sözünde rabbânî te'sir vardır. (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)

2. Kendisine ilim ve hikmet verilmiş, ilmi ile amel eden derin âlim.

Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyruldu ki:

... Velâkin Rabbânîler olunuz. (Âl-i İmrân sûresi: 79)

Abdullah bin Abbâs (radıyallahü anh) vefât ettiği vakit İbn-i Hanefiyye şöyle dedi: "Bu ümmetin Rabbânîsi vefât etti."

Rabbânî âlim Yûsuf-i Hemedânî hazretleri buyurdu ki: "Bir kimse, kâmil bir mürşid (doğru yolu gösteren bir rehber) bulamazsa, bozuk şeyhlere talebe olmasın. Daha önce yaşamış din büyüklerinin, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okuyup onlarla amel etsin (orada yazılanları, hayâtında uygulasın). (Ahmed Fârûkî)

Rabbani :::

1. Allah ile ilgili, Allah'a bağlı, ilahî, Allah'tan gelen.


2. Kalbini ve fikrini Allah'a bağlamış ve sadece onunla meşgul olan.


3. 1. Tanrı´yla ilgili. Tanrısal. 2. Kendini olanca gücüyle Tanrı'ya veren.

rabbânî ::: tanrısal , ilahi

rabbanî ::: rabbimize ait , (rabbaniye) rabbe ait , cenab-ı hakk'a dair ve müteallik , ilahi , arif-i billah olan , ilmi ile amel eden alim

rabbânî ::: ‬tanrısal

rabbânî ::: ilahî

rabbânî ::: Tanrı’dan başka bir şey düşünmeyen

RABBANÎ :::