Çarpmak :::

1. Hızla değmek, vurmak
   Örnek: Ahmet şaşkınlığından bir kestane yığınına çarptı, canı acıyordu. S. F. Abasıyanık


2. Etkisiyle birdenbire hasta etmek.


3. Varlığına inanılan bir gücün öfkesine uğramak


4. El çabukluğu ile çalmak, dolandırarak elde etmek
   Örnek: Köprüden denizi seyredenlerin cüzdanını hep çarparlar. B. Felek


5. Kurnazlıkla, zorla ele geçirmek
   Örnek: İhtiyarın üç aylıkları aldığı günler çıkagelir, allem edip kallem edip zavallının yarı maaşını çarpar kaçar. H. Taner


6. Kalp, hızlı hızlı vurmak.


7. Biri çarpılan, öbürü çarpan denilen iki sayı verildiğinde çarpanı çarpılandaki birim kadar çoğaltarak çarpım adı verilen bir üçüncü sayıyı elde etmek, darp etmek.


8. Çekiciliğiyle etkilemek, şaşırtmak
   Örnek: Güzel halk türkülerinde beni çarpan şey bunların hepsinin arkasında bir vaka, bir macera, nihayet bir insan bulunmasıdır. B. R. Eyuboğlu

çarpmak ::: atmak, çalmak, çırpmak, dövmek, vurmak