MUCiZ ::: Kısa. Muhtasar. Özlü. Az sözün çok mânâ ifâde edeni.

MUCiZ ::: İcâzet veren, izin veren.

muacciz ::: (s. s. acz'den) : 1) taciz eden, sıkıntı veren, sıkıcı, bıktırıcı, usandırıcı. 2) yapışkan, sırnaşık [kimse]

mucîz ::: (a. s. vecz ve vücûz'dan) : icazet veren, izin veren.

mu'ciz ::: (a. s. acz'den) : îcâz eden, acze düşüren, başkaları, -bir şey yapmada- geri bırakan; kimsenin yapamayacağı yolda olan.

mûciz ::: (a. s. vecz ve vücûd'dan) : 1) îcâz eden, kısaltan. 2) kısa, toplu.

muciz ::: insanı aciz bırakan.

muciz ::: kısa, fakat çok mânâlı, özlü.

muacciz ::: rahatsız edici , rahatsız eden

mûciz ::: kısa ve özlü ifade , insanı aciz bırakan , kısa , fakat çok manalı , özlü

muciz ::: kısa , muhtasar , özlü , az sözün çok mana ifade edeni

mucîz ::: icazet veren , izin veren

mu’ciz ::: âciz bırakan

muacciz ::: (s. s. acz'den) 1) taciz eden, sıkıntı veren, sıkıcı, bıktırıcı, usandırıcı. 2) yapışkan, sırnaşık [kimse]

mucîz ::: (a. s. vecz ve vücûz'dan) icazet veren, izin veren.

mu'ciz ::: (a. s. acz'den) îcâz eden, acze düşüren, başkaları, -bir şey yapmada- geri bırakan; kimsenin yapamayacağı yolda olan.

mûciz ::: (a. s. vecz ve vücûd'dan) 1) îcâz eden, kısaltan. 2) kısa, toplu.

MUCÎZ :::

MUCİZ :::