FaTiH ::: Açan, fetheden. Teshir eden, zapteden. * Kapıları selâmet üzere açan, Cenab-ı Hak.

fâtih ::: (a. s. feth'den) : 1) fetheden, aşan.

fâtih-i bilâd ::: beldeler, şehirler fetheden.

fâtih-ül-ebvâb ::: kapıların açıcısı; Allah. 2) bir memleket zapteden. 3) h. i. II. Sultan Mehmed'in İstanbul'u fethetmesi dolayısiyle aldığı târihî lâkap.

fâtih ::: açan, fetheden.

Fatih :::

1. Zafer kazanan, fetheden (kimse)
   Örnek: Milletler tarihte fatihlerden fazla adillere bağlıdırlar. F. R. Atay


2. Büyük ve önemli bir iş bitiren kimse
   Örnek: Gazinoya bir fatih olarak giriyorum. R. H. Karay


3. İslam devletlerinde bir ülkeyi veya bir şehri savaşarak alan hükümdar ve komutanlara verilen unvan
   Örnek: Bizans fatihi kartal burunlu II. Mehmet ve Mısır fatihi yıldırım bakışlı Selim, birer dar çukura nasıl sığdılar? Y. K. Karaosmanoğlu


4. İslâm devletlerinde bir ülkeyi ya da bir kenti düşmandan alan komutan ve hükümdara verilen yüceltme sanı: Mısırfatihi, Revanfatihi gibi. 2- İstanbul'u Türklere kazandıran Osmanlı padişahı II. Sultan Mehmet'in sanı.

fâtih ::: fetheden , açan

fâtih ::: ‬fetheden

FÂTİH :::