şETM ::: Sövmek, azarlamak, küfretmek.

şetm ::: (a. i. c. : şütûm) : sövme, sövüp sayma, (bkz. : düşnâm, sebb). Sebb ü şetm : sövüp sayma.

şetm-i gatîz ::: edepsizce sövme.

şetm ::: sövme, kötü söz söyleme.

şETM ::: Eshâb-ı kirâma yâni Peygamber efendimizin mübârek arkadaşlarına şetm, Allahü teâlânın Peygamberine şetm olur. Eshâb-ı kirâma saygı göstermeyen, Allahü teâlânın Resûlüne (peygamberine) itâat etmemiş, (uymamış) olur. (Ahmed Fârûkî)

şetim ::: sövme , çirkin söz , kötü düşünce , küfredilmiş sövülmüş kimse , kerih ve kabih olan , çirkin

şetm ::: küfür , sövgü , küfretmek , sövmek

şetm ::: ‬küfür

şetm ::: sövgü

ŞETM :::